‘Han, waar ben je?’, vraagt mijn moeder op de middag voor mijn vwo examens door de telefoon. ‘Ik ben nog even bezig, maar kom zo naar huis. Tot zo!’. Een half uurtje later stap ik binnen, vergezeld van twee goudvissen en een waar-maak-je-je-druk om-uitdrukking op mijn gezicht. Alsof het de meest welbedachte en voor de hand liggende daad was om uit het niets twee vissen aan te schaffen op de dag voor je examens grijns ik: ‘Dit zijn Rust en Concentratie mam!’
Voorbode van ADHD
Dat deze oranje vriendjes uiteindelijk een typerend voorbeeld zouden vormen voor mijn ADHD, bleek pas vier jaar later. Ook bij mij is de diagnose op latere leeftijd vastgesteld. Ik was 22 en ging er vanuit dat elke jonge vrouw in de bloei van haar leven met een studie, vriendinnen, een vriend, werk, sport, sociale druk en weet ik veel dezelfde issues had als ik. Toch merkte ik dat het bij mij verder ging. Ik kon vaak geen film kijken, boeken voor mijn studie kocht ik niet, want zeg nou zelf, dat geld kun je toch beter besteden aan shoppen en gezelligheid? Ik kende mezelf immers en wist dat ik amper een bladzijde zou kunnen lezen, dus zorgde ik ervoor dat ik bij de hoorcolleges aanwezig was, aantekeningen zou maken en wat samenvattingen zou lezen.
Han, How?!
Maar, wonderen bestaan, want ook ik heb afgelopen juni mijn scriptie -a.k.a. levensproject zonder zichtbaar einde- gehaald. Oké, het heeft wat strijd, ellende, tranen, slapeloze nachten, eenzaamheid, frustratie en verveling gekost, maar deze ADHD’er heeft haar opleiding af kunnen ronden en is officieel Bachelor of Law. Het grappige is dat mensen zich altijd afvragen hoe ik alles doe. Hoe rond je je studie af zonder boeken te kopen en hoe krijg je een avond voor je verhuizing een vrachtwagentje met chauffeur de volgende ochtend bij je op de stoep?
Just do it
Nou, je zou het misschien niet denken na het lezen van mijn inleiding, maar jawel; ik ben vrij impulsief en creatief. En nee, mijn creativiteit uit zich niet zozeer op het beeldende vlak. Geef mij een doek, wat stof, wat verf of wat hout en ik verzeker je dat de meest afgrijselijke creaties aan mijn medemens getoond zullen worden. (Even voor de ouders die destijds uit netheid langs mijn tentoonstelling voor beeldende vorming liepen, bedankt! red.) Geef mij echter een praktisch probleem en ik los het op een creatieve wijze op. De grote en bekende verhuisbedrijven zitten vol voor morgenochtend 6.00 uur? Ah dan kijk ik even op marktplaats en trek ik de stoute schoenen aan om meneer ‘’ik verhuis u met alle gemak’’ te bellen. Je hebt even niet zoveel budget? Laat mij maar even! En de leukste dag is geregeld. Ook ben ik goed bedeeld met impulsiviteit. Mijn motto? ‘If it makes you happy, do it. If it doesn’t, then don’t.’
Pro’s
Wat ik hiermee wil zeggen is dat het hebben van ADHD niet negatief is voor mij. Sterker nog, als ik de keuze had om geboren te worden met of zonder ADHD, dan zou ik zonder twijfel voor het eerste kiezen. Dat het voor mijn omgeving niet altijd makkelijk is om met mijn persoonlijkheid om te gaan, besef ik me daarentegen ook. Plannen komt niet in mijn vocabulaire voor, spontaniteit echter des te meer. Nu weet ik toevallig dat mijn skills voor bepaalde doeleinden onmisbaar zijn en dat voor deze aangelegenheden juist mensen worden gezocht die over deze vaardigheden beschikken. Laat ik daarom voor deze zomervakantie mijn kunde tot het net aan halen van deadlines op een creatieve en flexibele wijze inzetten… Ik zeg Ibiza here I come! Lang leve de spontane last-minute beslissers. (En haar vriendin natuurlijk.)
Haha super leuk geschreven, zoooo herkenbaar!