[:nl]
Artikelen en interviews Flevopost
Op deze pagina vindt u de artikelen die zijn gepubliceerd in de Flevopost.
‘Wij willen begrip en respect’
Geplaatst op woensdag 8 januari 2014
Denise van Dijk verzamelt volksverhalen en steunt hiermee ontwikkelingslanden . ‘We willen kinderen stimuleren in hun nieuwsgierigheid en de angst voor de ander wegnemen’
DRONTEN -Denise van Dijk uit Dronten is initiator van de Global Books Foundation. De stichting houdt zich bezig met het verzamelen van volksverhalen om ervoor te zorgen dat deze niet verloren gaan. Door het uitbrengen van een kinderboekenlijn en een educatieprogramma voor scholen wil de stichting zorgen voor wederzijds begrip en respect tussen westerse landen en ontwikkelingslanden.
Het eerste boek over Kenia is met veel succes gelanceerd en er staan nog minstens drie andere boeken op de planning. ‘We willen kinderen stimuleren in hun nieuwsgierigheid en de angst voor de ander wegnemen’, aldus Denise van Dijk.
Crowdsourcing Door studie, werk en vrijwilligersprojecten heeft Denise ruime ervaring opgedaan met ontwikkelingswerk. Daarnaast heeft ze door middel van een crowdsourching campagne haar droom om een jaar aan de University of Cambridge te studeren waar kunnen maken. Dit leidde tot het idee om door middel van kinderboeken de educatie in ontwikkelingslanden te ondersteunen. ‘We willen graag het gat dichten tussen noord en zuid en meer wederzijds begrip creëeren. Kinderen komen steeds meer in aanraking met uiteenlopende culturen, we willen eraan bijdragen dat de angst voor het onbekende vervaagt en daarmee educatie in ontwikkelingslanden ondersteunen.’
De stichting heeft een duidelijke visie en probeert daadwerkelijk een verschil te maken. ‘Als je de wereld wil redden dan moet je het zelf doen.’ Het idee voor de stichting kwam spontaan bij Denise op, toch zit het plan solide in elkaar. ‘We richten ons op het faciliteren van educatie in ontwikkelingslanden. Zet mensen in hun kracht om een verschil te maken. We hebben hetzelfde idee voor studiebeurs, we kijken naar de visie van een student in plaats van naar de cijfers. Dit is een investering in een droom en missie.’ Zowel de kinderboekenlijn als het educatieprogramma en het studiebeurzenprogramma zijn erop gericht om enerzijds westerse landen en ontwikkelingslanden dichter bij elkaar te krijgen en anderzijds educatie te faciliteren in deze ontwikkelingslanden.
Transparant Het eerste kinderboek over Kenia is een mooi voorbeeld van hoe Global Books Foundation te werk gaat, vertelt Denise van Dijk. ‘Van de opbrengst van alles wat we doen gaat 70 procent van het geld naar educatie in ontwikkelingslanden. De boeken die we uitbrengen zijn een combinatie van educatie en entertainment, kinderen moeten het natuurlijk wel leuk vinden om de boeken te lezen. Per boek werken we met bepaalde partners samen en alle donaties zijn online te vinden. We streven naar transparantie.’ Ze benadrukt dat transparantie, openheid en authenticiteit belangrijke peilers van de stichting zijn.
Alle betrokkenen werken samen wegens een gedeeldeovertuiging dat wederzijdse educatie van belang is. ‘We willen geen stichting zijn die alleen iets goeds poogt te doe, maar we willen echt impact hebben en faciliteren.’ De beste manier om de stichting te ondersteunen is door een van de boeken tekopen. ‘Koop de boeken en lees ze voor aan je kinderen, datis de mooiste investering die we kunnen wensen. Onze visie ligt bij de boeken en de prachtige volksverhalen die erin staan.’ De stichting wil dit jaar het boek over Kenia ook in het Swahili uitbrengen, daarnaast staan boeken over Ethiopië, Ecuador en de Filipijnen op de planning. De illustraties worden wederom verzorgd door tekenaar Eric Weesie. Elk boek bevat achtergrondinformatie over het land van de verhalen en vier volksverhalen uit verschillende ethnische groeperingen.
Boek maakt armoede bespreekbaar
Geplaatst op woensdag 18 december 2013
Drontense auteur Joke Wit schrijft kinderboek over armoede . Hoop op meer begrip voor klasgenoten die wat minder te besteden hebben.
DRONTEN- Een kinderboek over armoede klinkt misschien wat zwaar. Maar in het geval van ‘Knalgoed!’, geschreven door Joke Wit uit Dronten, is niets minder waar. Het verhaal gaat over de belevenissen van een jongetje van 9 jaar wat niets liever doet dan voetballen, maar wat door geldgebrek niet zomaar sportschoenen kan kopen voor het schooltoernooi. Met het boek hoopt Joke Wit dat kinderen meer begrip krijgen voor klasgenoten die wat minder te besteden hebben.
Joke Wit schrijft al ruim twintig jaar kinderboeken. Veel van haar werk is gericht op leren lezen, al zijn maatschappelijke thema’s haar niet vreemd. ‘Ik heb boeken geschreven over onderwijs in Afrika, de schoenendoosactie van Edukans waar ik me voor inzet, pesten en nu dus over armoede. De onderwerpen komen op mijn pad en de inspiratie komt van echte verhalen’, vertelt ze. Luchtig, leuk en spannend Het boek is luchtig, leuk en spannend volgens de schrijfster. Ze wil graag begrip creeeren bij kinderen zonder een heel tragisch verhaal op te pennen. ‘Uiteindelijk moeten kinderen het een leuk boek vinden om te lezen!’
De verhalen kloppen bijna vanzelf bij Joke Wit aan. Ook voor dit verhaal putte ze uit het echte leven. ‘Voor dit boek heb ik een jongetje van negen jaar gesproken die niet mee kon doen aan het voetbaltoernooi op school omdat hij geen sportschoenen kon kopen. Ik heb hier met hem over gesproken en het inspireerde me om er een verhaal over te schrijven. Gelukkig is het met dit jongetje goed gekomen. Hij heeft me heel trots vertelt dat hij voor €7,50 op Marktplaats tweedehandsschoenen heeft gekocht en kan nu mee voetballen.’
Joke Wit geeft aan dat niet alle kinderen begrijpen hoe het is om in armoede op te groeien, met dit boek wil ze het gesprek openen. ‘Kinderen vinden het moeilijk om hierover te praten, ze schamen zich als ze bijvoorbeeld geen sportschoenen kunnen kopen of bij de Voedselbank komen.’ Joke vertelt dat sommige kinderen met honger naar school gaan, maar daar niet over durven te praten. ‘Sommige kinderen komen elkaar tegen bij de Voedselbank en spreken af dat ze het daar met niemand over zullen hebben, ze schamen zich daarvoor. Ook zullen ze niet zeggen dat ze de schooldag zonder eten beginnen omdat andere kinderen dat niet zullen begrijpen.’
Met het boek ‘Knalgoed!’ hoopt deze kinderboekenschrijfster het gesprek te openen zodat kinderen die het goed hebben een beetje begrip krijgen voor kinderen waarbij geld niet vanzelfsprekend is. Om alle kinderen tegemoet te komen is het boek als e-book te krijgen. Daarmee zijn de kosten laag en kunnen alle kinderen van het spannende verhaal genieten.
‘Helping Hands’ verzamelt speelgoed
Geplaatst op woensdag 13 november 2013
Christine Faith en Paulina van der Heide.
Lelystad – Helping Hands Lelystad is onder bezielende leiding van Paulina van der Heide en Christine Faith druk bezig met cadeaus en hulp verzamelen om gezinnen een steuntje in de rug te bieden tijdens Sinterklaas.
‘Er zijn gezinnen waar geen geld is voor kleding en schoeisel, laat staan voor de feestdagen. Een kind moet gewoon kind kunnen zijn en wij willen het Sinterklaasfeest graag in stand houden, daarom zijn we deze actie gestart’.
Druk mee
Paulina van der Heide heeft het er maar druk mee. Aanmeldingen van gezinnen voor een cadeaupakket druppelen aardig binnen, ze is actief op zoek naar donaties en sponsors en daarnaast coördineert ze de inzamelingsactie. ‘We zamelen tweedehands spullen in en kijken wat door kan als cadeau. We hadden geen idee wat we moesten verwachten, we zijn maar gewoon begonnen.’
Niet helemaal alleen
Gelukkig hoeft Paulina het niet helemaal alleen te doen. Een aantal vrijwilligers steekt een handje uit, Christine Faith is een enorme hulp en enkele sponsors hebben zich al aangemeld.
‘De opslagruimte is gesponsord door de Opslagconcurrent, de speelgoed- en kledingbeurs Vijfhoek uit Deventer heeft een grote donatie van speelgoed gedaan en GFK heeft nieuwe spullen gedoneerd.’
De actie loopt gestaag door, al is extra hulp zeker nog welkom. ‘We hebben veel binnen gekregen voor kinderen tot twee jaar, maar zeker voor kinderen vanaf drie jaar is alles welkom. Van make-up en verkleedspullen tot puzzles, boeken en knutselspullen.’
Tot en met 20 november zijn de dames van plan donaties en aanmeldingen voor de cadeaupakketten aan te nemen, rond 25 november kunnen de ouders die zich hebben aangemeld een pakket komen ophalen.
Geen last minute stress
‘Op die manier hebben de ouders geen last minute stress om de feestavond in elkaar te draaien en kunnen wij op tijd de geleende opslag leeghalen. Ouders weten dan op tijd wat er is meegegeven voor hun gezin dus kunnen er eventueel voor kiezen iets bij te kopen.’ De zullen ouders het moeten doen met de pakketten die Helping Hands Lelystad heeft, de actie is volledig afhankelijk van donaties. Mensen kunnen uiteraard helpen door speelgoed te doneren en aandacht aan deze actie te geven. ‘We zijn het meest blij met donaties van particulieren en bedrijven om de actie tot een succes te maken.
Voor meer informatie kan men een mail sturen naar: helpinghandslelystad@gmail.com.
Accountmanager Niels hoort bij top
Geplaatst op woensdag 9 oktober 2013
Lelystedeling hoort bij beste accountmanagers van Nederland . Derde plek is zeker een prestatie om trots op te zijn
LELYSTAD -Niels Gerver uit Lelystad, accountmanager bij Solcon, is samen met twee andere deelnemers doorgedrongen tot de fi na le van de verkiezing voor de Beste accountmanager van Nederland.
De finale was een spannende nek-aan-nekrace die op 25 september haar ontknoping beleefde. Niels eindigde op de derde plek en dat is zeker een prestatie om trots op te zijn. De nominatie kwam voor Niels als een grote verrassing, zijn manager heeft hem stiekem opgegeven. ‘Ik werd gebeld op mijn trouwdag met de mededeling dat ik genomineerd was voor deze prijs. Ik was sprakeloos, dat gebeurd me niet vaak.’ Na van de eerste schok te zijn bijgekomen kon Niels zich een beetje verdiepen in de verkiezing waar hij in terecht is gekomen. ‘Het viel me op dat het een open verkiezing is waar iedereen zonder lidmaatschap aan mee kan doen. De competitie leek ook heel eerlijk en ongedwongen te verlopen. Prospex, die de verkiezing organiseerde, heeft echt wat moois neergezet.’
Door middel van een filmpje waarin de kandidaten zich voorstelden en input van zowel klanten, sales managers, publiek als een professionele jury werd de winnaar gekozen. Met een klein verschil won Doeke Geertsma het van Niels Gerver en runner up Benny Kooistra. ‘De verschillen tussen de kandidaten waren erg klein. Dat is leuk om te zien, je ziet dat je veel dezelfde mensen in je netwerk hebt, maar ook veel van elkaar kan leren.’ Het blijven leren is een belangrijke waarde voor Niels. ‘Je moet als accountmanager elke dag nieuwsgierig zijn. Nieuwsgierig naar je klant, zijn klanten, nieuwe ontwikkelingen willen bijhouden. Je moet constant op zoek zijn naar de vraag achter de vraag.’ Zeker omdat Niels werkt voor een provider van internet, televisie en telefonie is het belangrijk de ontwikkelingen bij te houden. ‘Je blijft leren anders loop je achter de feiten aan. Je kan wel een kunstje opvoeren, maar dat hebben je klanten heel snel door.’
Een carrière als accountmanager lag niet helemaal in de lijn der verwachting. Niels is opgeleid als applicatieontwikkelaar. ‘Ik had werk nodig en kon aan de slag bij een salesafdeling. Van binnenuit heb ik ervaring opgedaan om vervolgens als accountmanager aan de slag te kunnen.’
Het contact met de klanten is de grootste uitdaging van deze functie, geen dag is hetzelfde. ‘Ik kom bij zoveel verschillende bedrijven, mensen en mentaliteiten langs die allen weer een andere aanpak vereisen. Het onderhouden van contacten, het kunnen bieden van advies en het echt naast de klant kunnen zitten in plaats van er tegenover geven bij een kick. Dat onderscheidt mij denk ik als accountmanager.’
‘Je maakt je eigen camera met een blikje’
Geplaatst op woensdag 11 september 2013
Pinhole fotografie is heel wat anders dan digitaal of analoog fotograferen . Ben Mossing Holsteijn: ‘Het maken van de camera’s is niet zo ingewikkeld’
DRONTEN -Drontenaar Ben Mossing Holsteijn doet aan pinhole fotografie. Met MDF-platen en het aluminium van een blikje frisdrank knutselt hij zijn eigen camera’s in elkaar om deze bijzondere, analoge fototechniek uit te oefenen. Naar eigen zeggen is het maken van de camera’s niet zo ingewikkeld. ‘Iedereen kan dit maken. Ik kan niet eens recht zagen, maar maak wel camera’s.’
Bij het fotograferen komt wel het een en ander kijken. Pinhole fotografie is toch heel wat anders dan ‘gewoon’ digitaal of analoog fotograferen. Ben heeft een jarenlange interesse in fotografie, maar merkte dat hij onvoldoende werd uitgedaagd door digitale fotografie. ‘Ik ging steeds meer ‘fotograferen’ achter de computer in plaats van achter de camera en dat gaf geen voldoening.’
Camera obscura Door zijn interesse in analoge fotografie kwam hij uit bij de camera obscura en is van daaruit pinhole fotografie gaan onderzoeken. Het maken van eigen camera’s en de meer intensieve manier van fotograferen wakkerde zijn passie weer aan. ‘Elke camera die ik maak geeft weer ideeën voor een volgende camera. Wat ik wil bereiken is dat de effecten tijdens de opname worden bereikt en ik er achteraf eigenlijk bijna niks meer aan doe.
Pinhole fotografie is fotograferen met behulp van een lichtdicht object wat functioneert als camera, waar een klein gaatje in is gemaakt wat dient als vervanging voor de lens. Met analoge film in de camera of zelfs papier worden de foto’s gemaakt. Er zijn wel wat zaken om op te letten. ‘Een statief is belangrijk omdat je werkt met een lange belichtingstijd. De pinhole camera heeft een grote beeldhoek, dus dat is voor de compositie en de positie van de camera belangrijk om rekening mee te houden. Doordat er geen lens op de camera zit is er geen kromming van het beeld, daarnaast is het diafragma erg klein omdat het gaatje waardoor het licht naar binnen komt klein is.’
De fotograaf heeft veel ruimte om te spelen met de opname door middel van de compositie, belichtingstijd en beweging van de camera. ‘Als je bijvoorbeeld iets in de voorgrond van de foto zet krijg je hele aparte diepte-effecten. Ook kan je meerdere opnames op een negatief doen.’ Experimenteren Het experimenteren tijdens het fotograferen en de tijd die je aan een opname kan besteden geven Ben de kick om aan de slag te blijven met pinhole fotografie. ‘Met een digitale camera maak je makkelijk meerdere foto’s van hetzelfde onderwerp en zie je thuis op de computer wel welke het beste is. Als je werkt met film en zeker met een pinhole camera neem je echt de tijd om naar het onderwerp te kijken.’ Door het meermaals belichten van een negatief, filters in de camera te gebruiken of de camera tijdens het belichten te bewegen ontstaan spannende effecten. ‘Ik denk dat pinhole fotografie zich ook goed leent voor maatschappelijke en politieke onderwerpen wegens het rauwe randje wat de foto’s hebben.’
Ben is voornemens om veel bezig te blijven met uiteenlopende onderwerpen voor zijn fotografie. ‘De rauwheid en het analoge zijn erg mooi voor uiteenlopende onderwerpen, denk bijvoorbeeld aan portretfotografie, promotiemateriaal voor een band of straatfotografie.’
Een waardig afscheid door thanatopraxie
Geplaatst op woensdag 29 mei 2013
‘Door thanatopraxie kan de overledene er bijna life-like uitzien, zelfs na bijvoorbeeld een ongeluk’
Nederland telt zo’n veertig thanatopracteurs, waaronder Hans van Zijp DRONTEN -In Amerika en Engeland is het de normaalste zaak van de wereld om overledenen te laten balsemen of behandelen door een thanatopracteur. Thanatopraxie wint langzaamaan ook terrein in Nederland, maar wat houdt het precies in? Hoe gaat een thanatopracteur te werk en wat kan er met balsemen worden bereikt? ‘Nabestaanden hebben het recht op een waardig afscheid. Door thanatopraxie kan de overledene er bijna life-like uitzien, zelfs na bijvoorbeeld een ongeluk.’
Hans van Zijp is thanatopracteur en embalmer, een van de grofweg veertig thanatopracteurs die ons land rijk is. Hij legt uit dat te weinig mensen van het bestaan van thanatopraxie afweten. ‘Veel mensen denken bij balsemen aan het opsmeren van een goedje,wij smeren helemaal niks. Een thanatopracteur werkt met de chemische stof formaline wat in de bloedbaan wordt gebracht om het lichaam tijdelijk te conserveren.’ Afhankelijk van de persoon die gebalsemd moet gaan worden maakt van Zijp een plan van aanpak. Het resultaat is een lichaam wat er bijna levensecht uitziet. ‘Tekenen van overlijden als blauwe vlekken, blauwe nagels of sporen van ziekte zijn bijna niet meer te zien.’
Er zijn talloze gevallen te bedenken waarbij thanatopraxie uitkomstkan bieden. ‘Door middel van een lichte balseming, zoals wij dat noemen, kunnen we overledenen er bijna uit laten zien zoals ze waren. Sporen van ziekte of een ongeluk kunnen in de meeste gevallen goed worden behandeld. In heel veel gevallen kan een lichte balseming ervoor zorgen dat de overledene toch kan worden opgebaard.’ Van Zijp geeft aan dat hij bij zelfs vrij extreme gevallen van overlijden mooie resultaten heeft bereikt. ‘Door het gebruik van make-up, air brushing en eventuele reconstructieve werkzaamheden kan in bijna alle gevallen waardig afscheid worden genomen van de overledene zonder de kist te moeten sluiten.’ Hij geeft aan dat balsemen grote voordelen heeft ten opzicht van het huren van een koelplaat. ‘Voor de prijs hoef je het niet te laten, het kost net zo veel. Het fijne is dat een persoon die is gebalsemd niet op een koelplaat hoeft dus niet koud aanvoelt, het lichaam langer kan worden gepreserveerd en mensen er bijna levensecht uitzien. Daarnaast is het hygiënisch, formaline is heftig spul en doodt zelfs zware infecties.’
In bepaalde gevallen is balseming traditie of zelfs verplicht. Leden van het Koningshuis worden in principe gebalsemd. ‘Dat gaat wel een stapje verder dan bij burgers. Leden van het Koningshuis worden tot in de ‘eeuwigheid’ gepreserveerd dus een balseming is sterk genoeg om het lichaam zo’n 100 jaar intact te houden. Bij een normale behandeling treedt het natuurlijke proces na een dag of 12 in.” Voor de repatriëring van overledenen, mensen die uit het buitenland moeten worden overgebracht naar hun thuisland, is een balseming verplicht wegens de hygiëne en om ervoor te zorgen dat er een waardig lichaam is om afscheid van te nemen. Je kan je voorstellen dat een overledene er na enkele dagen niet zo appetijtelijk meer uitziet. Een balseming stop het natuurlijke proces tijdelijk en zorgt voor een presentabel voorkomen.’
Van Zijp hoopt dat thanatopraxie steeds meer bekendheid vergaart. ‘In Engeland en Amerika is het heel normaal om overledenen te balsemen. In Nederland mag het sinds drie jaar, er is dus nog een hoop te winnen. Zeker in gevallen waar een dichte kist de enige optie lijkt kan thanatopraxie een alternatief bieden. Denk aan een zwaar ziekbed, een ongeluk of bij zelfmoord. We kunnen bijna altijd een waardig afscheid voor de nabestaanden creëren, en dat is toch waar we het voor doen.’
Jubileumconcert Biddinghuizen
Geplaatst op woensdag 10 april 2013
Koren en muziekverenigingen bundelen krachten.
Concert vindt plaats op vrijdag 12 april in De Voorhof BIDDINGHUIZEN -Op vrijdag 12 april bundelen zes verschillende muziekverenigingen en zangkoren hun krachten. Uiteraard doen zij dit in het kader van het 50-jarige bestaan van het dorp. De avond belooft een gevarieerd muzikaal spektakel te worden. De besturen van de muziekverenigingen in Biddinghuizen kregen in 2011 een uitnodiging van de gemeente om deel te nemen aan de activiteiten voor het 50-jarig bestaan van het dorp. Initiatiefnemer Ada IJzerman aan de slag gegaan om de verschillende muziekverenigingen bij elkaar te krijgen voor een samenwerking. Met verschillende koren een avondvullend programma vol muziek, speciaal voor dit bijzondere jubileum. Na enkele bijeenkomsten staat de avond volgepland met muziek van verschillende verenigingen die voor deze gelegenheid met elkaar samenwerken.
Blij met samenwerking Ook is er een speciaal jubileumlied wat op deze avond zal worden uitgevoerd. Ada IJzerman, zelf lid van Christelijk gemengd koor Zon en Zegen, is erg blij met de samenwerking. ‘Het is mooi om te zien dat het mogelijk is dit met elkaar te doen.’ De feestelijke zangavond zal worden geopend met een woord van welkom en het volkslied van Biddinghuizen. Aan de zangavond werken zes verschillende koren mee; Christelijk Gemengd Koor Zon en Zegen, Muziekvereniging Maris Sonores, Kinderkoor Jong Leven, Rooms Katholiek Koor Belcanto, Vrouwenkoor De Paradijsvogels en Piratenkoor De Blauwbaarden zijn allemaal tijdens deze avond te bewonderen. Elk koor krijgt op de muzikale avond zo’n twintig minuten om in te vullen met zang en muziek. Halverwege de avond is er een korte pauze en de avond zal worden afgesloten met een Amsterdamse medley en een tweede opvoering van het volkslied van Biddinghuizen. Het volkslied zal door alle koren samen ten gehore worden gebracht. Elke vereniging krijgt tijdens de avond ruim de tijd om naar eigen inzicht in te vullen. Op deze manier kunnen de muziekverenigingen hun eigen identiteit aan de bezoekers laten zien. Alle verenigingen doen mee omdat het een leuke ervaring is en het een mooie manier is om de saamhorigheid in het dorp te benadrukken. Ada IJzerman: ‘We hopen de bezoekers een gevarieerde avond vol muziek te bieden en hopelijk de interesse voor een van de verenigingen te wekken. Muziek is voor iedereen!’ Bijzonder detail: de koren Jong Leven en Zon & Zegen bestaan volgend jaar 50 jaar en Maris Sonares zal in 2015 de 50e verjaardag vieren. Het mooie is dat De Voorhof de benodigde apparatuur belangeloos ter beschikking heeft gesteld voor deze feestelijke avond. De deelnemende koren houden hun wekelijkse repetities normaal gesproken in het centrum, deze feestelijke avond is een mooie toevoeging aan de samenwerking met De Voorhof. Het jubileumconcert van de zes verschillende koren wordt op vrijdag 12 april gehouden in kerk-en zalencentrum De Voorhof in Biddinghuizen. De zaal is open vanaf 19.00 uur en de voorstelling zal om 19.30 uur beginnen. De verwachting is dat de feestelijke zangavond tot ongeveer 23.00 uur zal duren. Kaarten á 2.50 pp. zijn inclusief een kopje koffie of thee tijdens de pauze. Kaarten zijn aan de deur te verkrijgen of in de voorverkoop bij De Voorhof en Boekenhuys van der Walle.
‘Spinazie groeit niet als blokjes in tuin’
Geplaatst op woensdag 27 maart 2013
Dop & Erwt leren kinderen spelenderwijs over planten en tuinieren Initiatief van Jaap en Aafke Draaijer uit Dronten
DRONTEN – Veel kinderen weten niet waar hun eten vandaan komt en staan raar te kijken als ze een potje met aarde zien staan. Dop & Erwt wil hier met een leuk en educatief programma verandering in brengen, te beginnen bij de allerkleinsten. Initiatienemers Jaap en Aafke Draaijer stralen van enthousiasme als het over tuinieren gaat, en dat werkt. ‘Als wij langs komen is het net alsof Sinterklaas op bezoek komt, zo enthousiast zijn de kinderen.’
Dop & Erwt is een project wat kinderen in contact wil brengen met planten en tuinieren. Door middel van het voorlezen van de avonturen van Dop & Erwt, het geven van workshops, een doe-pakket voor leerkrachten, een plantenboekje en een planten-en zadenprogramma proberen de initiatiefnemers kinderen in contact te brengen met tuinieren en de plantenwereld. Door het zaaien van zaden, planten van bonen en plukken van vruchten komen kinderen in aanraking met tuinieren.
Schooltuin Jaap en Aafke komen op allerlei locaties. Van scholen en de buitenschoolse opvang tot beurzen en lokale tuintjes. Ze brengen zelf de benodigde spullen mee of gebruiken de ter beschikking gestelde ruimte in een tuin om plantjes te planten. ‘Veel kinderen weten niet eens hoe ze met de grond om moeten gaan, die zitten ons aan te kijken wat ze met ermee moeten.’ Ook oudere kinderen hebben weinig kennis over planten en waar hun groenten en fruit vandaan komen. Maar ze pikken het makkelijk op. ‘Wij brengen de impuls om aan de slag te gaan met tuinieren in de hoop dat ze ermee doorgaan en ze aan de slag kunnen in bijvoorbeeld de schooltuin.’
Jaap Draaijer was als kleine jongen al bezig met tuinieren. Zo’n vijf jaar geleden las hij het boek ‘Tuinieren met kinderen’ van zangeres Kim Wilde en dacht ‘dat kan ik ook’. ‘Vroeger waren we met de kinderen al veel in de tuin bezig. Plantjes planten of zelf vogelverschrikkers maken bijvoorbeeld.’ Na betrokken te zijn geweest bij workshops voor oudere kinderen werd het tijd voor de kleuters.
Ontkiemen ‘Als je als kind ooit een boon hebt zien ontkiemen, vergeet je dat nooit meer’, zegt hij. Als kinderen er zelf mee aan de slag gaan en zien hoe een plantje groeit geeft dat een impuls om met tuinieren aan de slag te gaan. Volgens Jaap is het belangrijk dat kinderen weten waar hun groenten en fruit vandaan komen. ‘Spinazie is een plant, het ziet er in de supermarkt uit als een bevroren blokje maar zo groeit het niet in de tuin.’
Jaap en Aafke Draaijer zijn pas een jaar echt bezig, maar het loopt al aardig storm met aanmeldingen via de website. Ook zijn er verschillende projecten op stapel om bijvoorbeeld moestuinen voor scholen aan te leggen. Ze doen alles zelf en willen het programma toegankelijk houden voor jonge kinderen. ‘Biologieles en plantenkunde is best ingewikkeld. We leggen het op een makkelijke manier uit aan de hand van Dop & Erwt.’
Buiten de fans in Flevoland zijn er ook al aanmeldingen uit Den Haag en is er interesse in Utrecht. Het lijkt een kwestie van tijd tot Dop & Erwt op elke basisschool opduiken.
[:en]Articles and interviews Flevopost
Please find the articles that have been published in the Dutch local newspaper Flevopost below.
‘Wij willen begrip en respect’
Geplaatst op woensdag 8 januari 2014
Denise van Dijk verzamelt volksverhalen en steunt hiermee ontwikkelingslanden . ‘We willen kinderen stimuleren in hun nieuwsgierigheid en de angst voor de ander wegnemen’
DRONTEN -Denise van Dijk uit Dronten is initiator van de Global Books Foundation. De stichting houdt zich bezig met het verzamelen van volksverhalen om ervoor te zorgen dat deze niet verloren gaan. Door het uitbrengen van een kinderboekenlijn en een educatieprogramma voor scholen wil de stichting zorgen voor wederzijds begrip en respect tussen westerse landen en ontwikkelingslanden.
Het eerste boek over Kenia is met veel succes gelanceerd en er staan nog minstens drie andere boeken op de planning. ‘We willen kinderen stimuleren in hun nieuwsgierigheid en de angst voor de ander wegnemen’, aldus Denise van Dijk.
Crowdsourcing Door studie, werk en vrijwilligersprojecten heeft Denise ruime ervaring opgedaan met ontwikkelingswerk. Daarnaast heeft ze door middel van een crowdsourching campagne haar droom om een jaar aan de University of Cambridge te studeren waar kunnen maken. Dit leidde tot het idee om door middel van kinderboeken de educatie in ontwikkelingslanden te ondersteunen. ‘We willen graag het gat dichten tussen noord en zuid en meer wederzijds begrip creëeren. Kinderen komen steeds meer in aanraking met uiteenlopende culturen, we willen eraan bijdragen dat de angst voor het onbekende vervaagt en daarmee educatie in ontwikkelingslanden ondersteunen.’
De stichting heeft een duidelijke visie en probeert daadwerkelijk een verschil te maken. ‘Als je de wereld wil redden dan moet je het zelf doen.’ Het idee voor de stichting kwam spontaan bij Denise op, toch zit het plan solide in elkaar. ‘We richten ons op het faciliteren van educatie in ontwikkelingslanden. Zet mensen in hun kracht om een verschil te maken. We hebben hetzelfde idee voor studiebeurs, we kijken naar de visie van een student in plaats van naar de cijfers. Dit is een investering in een droom en missie.’ Zowel de kinderboekenlijn als het educatieprogramma en het studiebeurzenprogramma zijn erop gericht om enerzijds westerse landen en ontwikkelingslanden dichter bij elkaar te krijgen en anderzijds educatie te faciliteren in deze ontwikkelingslanden.
Transparant Het eerste kinderboek over Kenia is een mooi voorbeeld van hoe Global Books Foundation te werk gaat, vertelt Denise van Dijk. ‘Van de opbrengst van alles wat we doen gaat 70 procent van het geld naar educatie in ontwikkelingslanden. De boeken die we uitbrengen zijn een combinatie van educatie en entertainment, kinderen moeten het natuurlijk wel leuk vinden om de boeken te lezen. Per boek werken we met bepaalde partners samen en alle donaties zijn online te vinden. We streven naar transparantie.’ Ze benadrukt dat transparantie, openheid en authenticiteit belangrijke peilers van de stichting zijn.
Alle betrokkenen werken samen wegens een gedeeldeovertuiging dat wederzijdse educatie van belang is. ‘We willen geen stichting zijn die alleen iets goeds poogt te doe, maar we willen echt impact hebben en faciliteren.’ De beste manier om de stichting te ondersteunen is door een van de boeken tekopen. ‘Koop de boeken en lees ze voor aan je kinderen, datis de mooiste investering die we kunnen wensen. Onze visie ligt bij de boeken en de prachtige volksverhalen die erin staan.’ De stichting wil dit jaar het boek over Kenia ook in het Swahili uitbrengen, daarnaast staan boeken over Ethiopië, Ecuador en de Filipijnen op de planning. De illustraties worden wederom verzorgd door tekenaar Eric Weesie. Elk boek bevat achtergrondinformatie over het land van de verhalen en vier volksverhalen uit verschillende ethnische groeperingen.
Boek maakt armoede bespreekbaar
Geplaatst op woensdag 18 december 2013
Drontense auteur Joke Wit schrijft kinderboek over armoede . Hoop op meer begrip voor klasgenoten die wat minder te besteden hebben.
DRONTEN- Een kinderboek over armoede klinkt misschien wat zwaar. Maar in het geval van ‘Knalgoed!’, geschreven door Joke Wit uit Dronten, is niets minder waar. Het verhaal gaat over de belevenissen van een jongetje van 9 jaar wat niets liever doet dan voetballen, maar wat door geldgebrek niet zomaar sportschoenen kan kopen voor het schooltoernooi. Met het boek hoopt Joke Wit dat kinderen meer begrip krijgen voor klasgenoten die wat minder te besteden hebben.
Joke Wit schrijft al ruim twintig jaar kinderboeken. Veel van haar werk is gericht op leren lezen, al zijn maatschappelijke thema’s haar niet vreemd. ‘Ik heb boeken geschreven over onderwijs in Afrika, de schoenendoosactie van Edukans waar ik me voor inzet, pesten en nu dus over armoede. De onderwerpen komen op mijn pad en de inspiratie komt van echte verhalen’, vertelt ze. Luchtig, leuk en spannend Het boek is luchtig, leuk en spannend volgens de schrijfster. Ze wil graag begrip creeeren bij kinderen zonder een heel tragisch verhaal op te pennen. ‘Uiteindelijk moeten kinderen het een leuk boek vinden om te lezen!’
De verhalen kloppen bijna vanzelf bij Joke Wit aan. Ook voor dit verhaal putte ze uit het echte leven. ‘Voor dit boek heb ik een jongetje van negen jaar gesproken die niet mee kon doen aan het voetbaltoernooi op school omdat hij geen sportschoenen kon kopen. Ik heb hier met hem over gesproken en het inspireerde me om er een verhaal over te schrijven. Gelukkig is het met dit jongetje goed gekomen. Hij heeft me heel trots vertelt dat hij voor €7,50 op Marktplaats tweedehandsschoenen heeft gekocht en kan nu mee voetballen.’
Joke Wit geeft aan dat niet alle kinderen begrijpen hoe het is om in armoede op te groeien, met dit boek wil ze het gesprek openen. ‘Kinderen vinden het moeilijk om hierover te praten, ze schamen zich als ze bijvoorbeeld geen sportschoenen kunnen kopen of bij de Voedselbank komen.’ Joke vertelt dat sommige kinderen met honger naar school gaan, maar daar niet over durven te praten. ‘Sommige kinderen komen elkaar tegen bij de Voedselbank en spreken af dat ze het daar met niemand over zullen hebben, ze schamen zich daarvoor. Ook zullen ze niet zeggen dat ze de schooldag zonder eten beginnen omdat andere kinderen dat niet zullen begrijpen.’
Met het boek ‘Knalgoed!’ hoopt deze kinderboekenschrijfster het gesprek te openen zodat kinderen die het goed hebben een beetje begrip krijgen voor kinderen waarbij geld niet vanzelfsprekend is. Om alle kinderen tegemoet te komen is het boek als e-book te krijgen. Daarmee zijn de kosten laag en kunnen alle kinderen van het spannende verhaal genieten.
‘Helping Hands’ verzamelt speelgoed
Geplaatst op woensdag 13 november 2013
Christine Faith en Paulina van der Heide.
Lelystad – Helping Hands Lelystad is onder bezielende leiding van Paulina van der Heide en Christine Faith druk bezig met cadeaus en hulp verzamelen om gezinnen een steuntje in de rug te bieden tijdens Sinterklaas.
‘Er zijn gezinnen waar geen geld is voor kleding en schoeisel, laat staan voor de feestdagen. Een kind moet gewoon kind kunnen zijn en wij willen het Sinterklaasfeest graag in stand houden, daarom zijn we deze actie gestart’.
Druk mee
Paulina van der Heide heeft het er maar druk mee. Aanmeldingen van gezinnen voor een cadeaupakket druppelen aardig binnen, ze is actief op zoek naar donaties en sponsors en daarnaast coördineert ze de inzamelingsactie. ‘We zamelen tweedehands spullen in en kijken wat door kan als cadeau. We hadden geen idee wat we moesten verwachten, we zijn maar gewoon begonnen.’
Niet helemaal alleen
Gelukkig hoeft Paulina het niet helemaal alleen te doen. Een aantal vrijwilligers steekt een handje uit, Christine Faith is een enorme hulp en enkele sponsors hebben zich al aangemeld.
‘De opslagruimte is gesponsord door de Opslagconcurrent, de speelgoed- en kledingbeurs Vijfhoek uit Deventer heeft een grote donatie van speelgoed gedaan en GFK heeft nieuwe spullen gedoneerd.’
De actie loopt gestaag door, al is extra hulp zeker nog welkom. ‘We hebben veel binnen gekregen voor kinderen tot twee jaar, maar zeker voor kinderen vanaf drie jaar is alles welkom. Van make-up en verkleedspullen tot puzzles, boeken en knutselspullen.’
Tot en met 20 november zijn de dames van plan donaties en aanmeldingen voor de cadeaupakketten aan te nemen, rond 25 november kunnen de ouders die zich hebben aangemeld een pakket komen ophalen.
Geen last minute stress
‘Op die manier hebben de ouders geen last minute stress om de feestavond in elkaar te draaien en kunnen wij op tijd de geleende opslag leeghalen. Ouders weten dan op tijd wat er is meegegeven voor hun gezin dus kunnen er eventueel voor kiezen iets bij te kopen.’ De zullen ouders het moeten doen met de pakketten die Helping Hands Lelystad heeft, de actie is volledig afhankelijk van donaties. Mensen kunnen uiteraard helpen door speelgoed te doneren en aandacht aan deze actie te geven. ‘We zijn het meest blij met donaties van particulieren en bedrijven om de actie tot een succes te maken.
Voor meer informatie kan men een mail sturen naar: helpinghandslelystad@gmail.com.
Accountmanager Niels hoort bij top
Geplaatst op woensdag 9 oktober 2013
Lelystedeling hoort bij beste accountmanagers van Nederland . Derde plek is zeker een prestatie om trots op te zijn
LELYSTAD -Niels Gerver uit Lelystad, accountmanager bij Solcon, is samen met twee andere deelnemers doorgedrongen tot de fi na le van de verkiezing voor de Beste accountmanager van Nederland.
De finale was een spannende nek-aan-nekrace die op 25 september haar ontknoping beleefde. Niels eindigde op de derde plek en dat is zeker een prestatie om trots op te zijn. De nominatie kwam voor Niels als een grote verrassing, zijn manager heeft hem stiekem opgegeven. ‘Ik werd gebeld op mijn trouwdag met de mededeling dat ik genomineerd was voor deze prijs. Ik was sprakeloos, dat gebeurd me niet vaak.’ Na van de eerste schok te zijn bijgekomen kon Niels zich een beetje verdiepen in de verkiezing waar hij in terecht is gekomen. ‘Het viel me op dat het een open verkiezing is waar iedereen zonder lidmaatschap aan mee kan doen. De competitie leek ook heel eerlijk en ongedwongen te verlopen. Prospex, die de verkiezing organiseerde, heeft echt wat moois neergezet.’
Door middel van een filmpje waarin de kandidaten zich voorstelden en input van zowel klanten, sales managers, publiek als een professionele jury werd de winnaar gekozen. Met een klein verschil won Doeke Geertsma het van Niels Gerver en runner up Benny Kooistra. ‘De verschillen tussen de kandidaten waren erg klein. Dat is leuk om te zien, je ziet dat je veel dezelfde mensen in je netwerk hebt, maar ook veel van elkaar kan leren.’ Het blijven leren is een belangrijke waarde voor Niels. ‘Je moet als accountmanager elke dag nieuwsgierig zijn. Nieuwsgierig naar je klant, zijn klanten, nieuwe ontwikkelingen willen bijhouden. Je moet constant op zoek zijn naar de vraag achter de vraag.’ Zeker omdat Niels werkt voor een provider van internet, televisie en telefonie is het belangrijk de ontwikkelingen bij te houden. ‘Je blijft leren anders loop je achter de feiten aan. Je kan wel een kunstje opvoeren, maar dat hebben je klanten heel snel door.’
Een carrière als accountmanager lag niet helemaal in de lijn der verwachting. Niels is opgeleid als applicatieontwikkelaar. ‘Ik had werk nodig en kon aan de slag bij een salesafdeling. Van binnenuit heb ik ervaring opgedaan om vervolgens als accountmanager aan de slag te kunnen.’
Het contact met de klanten is de grootste uitdaging van deze functie, geen dag is hetzelfde. ‘Ik kom bij zoveel verschillende bedrijven, mensen en mentaliteiten langs die allen weer een andere aanpak vereisen. Het onderhouden van contacten, het kunnen bieden van advies en het echt naast de klant kunnen zitten in plaats van er tegenover geven bij een kick. Dat onderscheidt mij denk ik als accountmanager.’
‘Je maakt je eigen camera met een blikje’
Geplaatst op woensdag 11 september 2013
Pinhole fotografie is heel wat anders dan digitaal of analoog fotograferen . Ben Mossing Holsteijn: ‘Het maken van de camera’s is niet zo ingewikkeld’
DRONTEN -Drontenaar Ben Mossing Holsteijn doet aan pinhole fotografie. Met MDF-platen en het aluminium van een blikje frisdrank knutselt hij zijn eigen camera’s in elkaar om deze bijzondere, analoge fototechniek uit te oefenen. Naar eigen zeggen is het maken van de camera’s niet zo ingewikkeld. ‘Iedereen kan dit maken. Ik kan niet eens recht zagen, maar maak wel camera’s.’
Bij het fotograferen komt wel het een en ander kijken. Pinhole fotografie is toch heel wat anders dan ‘gewoon’ digitaal of analoog fotograferen. Ben heeft een jarenlange interesse in fotografie, maar merkte dat hij onvoldoende werd uitgedaagd door digitale fotografie. ‘Ik ging steeds meer ‘fotograferen’ achter de computer in plaats van achter de camera en dat gaf geen voldoening.’
Camera obscura Door zijn interesse in analoge fotografie kwam hij uit bij de camera obscura en is van daaruit pinhole fotografie gaan onderzoeken. Het maken van eigen camera’s en de meer intensieve manier van fotograferen wakkerde zijn passie weer aan. ‘Elke camera die ik maak geeft weer ideeën voor een volgende camera. Wat ik wil bereiken is dat de effecten tijdens de opname worden bereikt en ik er achteraf eigenlijk bijna niks meer aan doe.
Pinhole fotografie is fotograferen met behulp van een lichtdicht object wat functioneert als camera, waar een klein gaatje in is gemaakt wat dient als vervanging voor de lens. Met analoge film in de camera of zelfs papier worden de foto’s gemaakt. Er zijn wel wat zaken om op te letten. ‘Een statief is belangrijk omdat je werkt met een lange belichtingstijd. De pinhole camera heeft een grote beeldhoek, dus dat is voor de compositie en de positie van de camera belangrijk om rekening mee te houden. Doordat er geen lens op de camera zit is er geen kromming van het beeld, daarnaast is het diafragma erg klein omdat het gaatje waardoor het licht naar binnen komt klein is.’
De fotograaf heeft veel ruimte om te spelen met de opname door middel van de compositie, belichtingstijd en beweging van de camera. ‘Als je bijvoorbeeld iets in de voorgrond van de foto zet krijg je hele aparte diepte-effecten. Ook kan je meerdere opnames op een negatief doen.’ Experimenteren Het experimenteren tijdens het fotograferen en de tijd die je aan een opname kan besteden geven Ben de kick om aan de slag te blijven met pinhole fotografie. ‘Met een digitale camera maak je makkelijk meerdere foto’s van hetzelfde onderwerp en zie je thuis op de computer wel welke het beste is. Als je werkt met film en zeker met een pinhole camera neem je echt de tijd om naar het onderwerp te kijken.’ Door het meermaals belichten van een negatief, filters in de camera te gebruiken of de camera tijdens het belichten te bewegen ontstaan spannende effecten. ‘Ik denk dat pinhole fotografie zich ook goed leent voor maatschappelijke en politieke onderwerpen wegens het rauwe randje wat de foto’s hebben.’
Ben is voornemens om veel bezig te blijven met uiteenlopende onderwerpen voor zijn fotografie. ‘De rauwheid en het analoge zijn erg mooi voor uiteenlopende onderwerpen, denk bijvoorbeeld aan portretfotografie, promotiemateriaal voor een band of straatfotografie.’
Een waardig afscheid door thanatopraxie
Geplaatst op woensdag 29 mei 2013
‘Door thanatopraxie kan de overledene er bijna life-like uitzien, zelfs na bijvoorbeeld een ongeluk’
Nederland telt zo’n veertig thanatopracteurs, waaronder Hans van Zijp DRONTEN -In Amerika en Engeland is het de normaalste zaak van de wereld om overledenen te laten balsemen of behandelen door een thanatopracteur. Thanatopraxie wint langzaamaan ook terrein in Nederland, maar wat houdt het precies in? Hoe gaat een thanatopracteur te werk en wat kan er met balsemen worden bereikt? ‘Nabestaanden hebben het recht op een waardig afscheid. Door thanatopraxie kan de overledene er bijna life-like uitzien, zelfs na bijvoorbeeld een ongeluk.’
Hans van Zijp is thanatopracteur en embalmer, een van de grofweg veertig thanatopracteurs die ons land rijk is. Hij legt uit dat te weinig mensen van het bestaan van thanatopraxie afweten. ‘Veel mensen denken bij balsemen aan het opsmeren van een goedje,wij smeren helemaal niks. Een thanatopracteur werkt met de chemische stof formaline wat in de bloedbaan wordt gebracht om het lichaam tijdelijk te conserveren.’ Afhankelijk van de persoon die gebalsemd moet gaan worden maakt van Zijp een plan van aanpak. Het resultaat is een lichaam wat er bijna levensecht uitziet. ‘Tekenen van overlijden als blauwe vlekken, blauwe nagels of sporen van ziekte zijn bijna niet meer te zien.’
Er zijn talloze gevallen te bedenken waarbij thanatopraxie uitkomstkan bieden. ‘Door middel van een lichte balseming, zoals wij dat noemen, kunnen we overledenen er bijna uit laten zien zoals ze waren. Sporen van ziekte of een ongeluk kunnen in de meeste gevallen goed worden behandeld. In heel veel gevallen kan een lichte balseming ervoor zorgen dat de overledene toch kan worden opgebaard.’ Van Zijp geeft aan dat hij bij zelfs vrij extreme gevallen van overlijden mooie resultaten heeft bereikt. ‘Door het gebruik van make-up, air brushing en eventuele reconstructieve werkzaamheden kan in bijna alle gevallen waardig afscheid worden genomen van de overledene zonder de kist te moeten sluiten.’ Hij geeft aan dat balsemen grote voordelen heeft ten opzicht van het huren van een koelplaat. ‘Voor de prijs hoef je het niet te laten, het kost net zo veel. Het fijne is dat een persoon die is gebalsemd niet op een koelplaat hoeft dus niet koud aanvoelt, het lichaam langer kan worden gepreserveerd en mensen er bijna levensecht uitzien. Daarnaast is het hygiënisch, formaline is heftig spul en doodt zelfs zware infecties.’
In bepaalde gevallen is balseming traditie of zelfs verplicht. Leden van het Koningshuis worden in principe gebalsemd. ‘Dat gaat wel een stapje verder dan bij burgers. Leden van het Koningshuis worden tot in de ‘eeuwigheid’ gepreserveerd dus een balseming is sterk genoeg om het lichaam zo’n 100 jaar intact te houden. Bij een normale behandeling treedt het natuurlijke proces na een dag of 12 in.” Voor de repatriëring van overledenen, mensen die uit het buitenland moeten worden overgebracht naar hun thuisland, is een balseming verplicht wegens de hygiëne en om ervoor te zorgen dat er een waardig lichaam is om afscheid van te nemen. Je kan je voorstellen dat een overledene er na enkele dagen niet zo appetijtelijk meer uitziet. Een balseming stop het natuurlijke proces tijdelijk en zorgt voor een presentabel voorkomen.’
Van Zijp hoopt dat thanatopraxie steeds meer bekendheid vergaart. ‘In Engeland en Amerika is het heel normaal om overledenen te balsemen. In Nederland mag het sinds drie jaar, er is dus nog een hoop te winnen. Zeker in gevallen waar een dichte kist de enige optie lijkt kan thanatopraxie een alternatief bieden. Denk aan een zwaar ziekbed, een ongeluk of bij zelfmoord. We kunnen bijna altijd een waardig afscheid voor de nabestaanden creëren, en dat is toch waar we het voor doen.’
Jubileumconcert Biddinghuizen
Geplaatst op woensdag 10 april 2013
Koren en muziekverenigingen bundelen krachten.
Concert vindt plaats op vrijdag 12 april in De Voorhof BIDDINGHUIZEN -Op vrijdag 12 april bundelen zes verschillende muziekverenigingen en zangkoren hun krachten. Uiteraard doen zij dit in het kader van het 50-jarige bestaan van het dorp. De avond belooft een gevarieerd muzikaal spektakel te worden. De besturen van de muziekverenigingen in Biddinghuizen kregen in 2011 een uitnodiging van de gemeente om deel te nemen aan de activiteiten voor het 50-jarig bestaan van het dorp. Initiatiefnemer Ada IJzerman aan de slag gegaan om de verschillende muziekverenigingen bij elkaar te krijgen voor een samenwerking. Met verschillende koren een avondvullend programma vol muziek, speciaal voor dit bijzondere jubileum. Na enkele bijeenkomsten staat de avond volgepland met muziek van verschillende verenigingen die voor deze gelegenheid met elkaar samenwerken.
Blij met samenwerking Ook is er een speciaal jubileumlied wat op deze avond zal worden uitgevoerd. Ada IJzerman, zelf lid van Christelijk gemengd koor Zon en Zegen, is erg blij met de samenwerking. ‘Het is mooi om te zien dat het mogelijk is dit met elkaar te doen.’ De feestelijke zangavond zal worden geopend met een woord van welkom en het volkslied van Biddinghuizen. Aan de zangavond werken zes verschillende koren mee; Christelijk Gemengd Koor Zon en Zegen, Muziekvereniging Maris Sonores, Kinderkoor Jong Leven, Rooms Katholiek Koor Belcanto, Vrouwenkoor De Paradijsvogels en Piratenkoor De Blauwbaarden zijn allemaal tijdens deze avond te bewonderen. Elk koor krijgt op de muzikale avond zo’n twintig minuten om in te vullen met zang en muziek. Halverwege de avond is er een korte pauze en de avond zal worden afgesloten met een Amsterdamse medley en een tweede opvoering van het volkslied van Biddinghuizen. Het volkslied zal door alle koren samen ten gehore worden gebracht. Elke vereniging krijgt tijdens de avond ruim de tijd om naar eigen inzicht in te vullen. Op deze manier kunnen de muziekverenigingen hun eigen identiteit aan de bezoekers laten zien. Alle verenigingen doen mee omdat het een leuke ervaring is en het een mooie manier is om de saamhorigheid in het dorp te benadrukken. Ada IJzerman: ‘We hopen de bezoekers een gevarieerde avond vol muziek te bieden en hopelijk de interesse voor een van de verenigingen te wekken. Muziek is voor iedereen!’ Bijzonder detail: de koren Jong Leven en Zon & Zegen bestaan volgend jaar 50 jaar en Maris Sonares zal in 2015 de 50e verjaardag vieren. Het mooie is dat De Voorhof de benodigde apparatuur belangeloos ter beschikking heeft gesteld voor deze feestelijke avond. De deelnemende koren houden hun wekelijkse repetities normaal gesproken in het centrum, deze feestelijke avond is een mooie toevoeging aan de samenwerking met De Voorhof. Het jubileumconcert van de zes verschillende koren wordt op vrijdag 12 april gehouden in kerk-en zalencentrum De Voorhof in Biddinghuizen. De zaal is open vanaf 19.00 uur en de voorstelling zal om 19.30 uur beginnen. De verwachting is dat de feestelijke zangavond tot ongeveer 23.00 uur zal duren. Kaarten á 2.50 pp. zijn inclusief een kopje koffie of thee tijdens de pauze. Kaarten zijn aan de deur te verkrijgen of in de voorverkoop bij De Voorhof en Boekenhuys van der Walle.
‘Spinazie groeit niet als blokjes in tuin’
Geplaatst op woensdag 27 maart 2013
Dop & Erwt leren kinderen spelenderwijs over planten en tuinieren Initiatief van Jaap en Aafke Draaijer uit Dronten
DRONTEN – Veel kinderen weten niet waar hun eten vandaan komt en staan raar te kijken als ze een potje met aarde zien staan. Dop & Erwt wil hier met een leuk en educatief programma verandering in brengen, te beginnen bij de allerkleinsten. Initiatienemers Jaap en Aafke Draaijer stralen van enthousiasme als het over tuinieren gaat, en dat werkt. ‘Als wij langs komen is het net alsof Sinterklaas op bezoek komt, zo enthousiast zijn de kinderen.’
Dop & Erwt is een project wat kinderen in contact wil brengen met planten en tuinieren. Door middel van het voorlezen van de avonturen van Dop & Erwt, het geven van workshops, een doe-pakket voor leerkrachten, een plantenboekje en een planten-en zadenprogramma proberen de initiatiefnemers kinderen in contact te brengen met tuinieren en de plantenwereld. Door het zaaien van zaden, planten van bonen en plukken van vruchten komen kinderen in aanraking met tuinieren.
Schooltuin Jaap en Aafke komen op allerlei locaties. Van scholen en de buitenschoolse opvang tot beurzen en lokale tuintjes. Ze brengen zelf de benodigde spullen mee of gebruiken de ter beschikking gestelde ruimte in een tuin om plantjes te planten. ‘Veel kinderen weten niet eens hoe ze met de grond om moeten gaan, die zitten ons aan te kijken wat ze met ermee moeten.’ Ook oudere kinderen hebben weinig kennis over planten en waar hun groenten en fruit vandaan komen. Maar ze pikken het makkelijk op. ‘Wij brengen de impuls om aan de slag te gaan met tuinieren in de hoop dat ze ermee doorgaan en ze aan de slag kunnen in bijvoorbeeld de schooltuin.’
Jaap Draaijer was als kleine jongen al bezig met tuinieren. Zo’n vijf jaar geleden las hij het boek ‘Tuinieren met kinderen’ van zangeres Kim Wilde en dacht ‘dat kan ik ook’. ‘Vroeger waren we met de kinderen al veel in de tuin bezig. Plantjes planten of zelf vogelverschrikkers maken bijvoorbeeld.’ Na betrokken te zijn geweest bij workshops voor oudere kinderen werd het tijd voor de kleuters.
Ontkiemen ‘Als je als kind ooit een boon hebt zien ontkiemen, vergeet je dat nooit meer’, zegt hij. Als kinderen er zelf mee aan de slag gaan en zien hoe een plantje groeit geeft dat een impuls om met tuinieren aan de slag te gaan. Volgens Jaap is het belangrijk dat kinderen weten waar hun groenten en fruit vandaan komen. ‘Spinazie is een plant, het ziet er in de supermarkt uit als een bevroren blokje maar zo groeit het niet in de tuin.’
Jaap en Aafke Draaijer zijn pas een jaar echt bezig, maar het loopt al aardig storm met aanmeldingen via de website. Ook zijn er verschillende projecten op stapel om bijvoorbeeld moestuinen voor scholen aan te leggen. Ze doen alles zelf en willen het programma toegankelijk houden voor jonge kinderen. ‘Biologieles en plantenkunde is best ingewikkeld. We leggen het op een makkelijke manier uit aan de hand van Dop & Erwt.’
Buiten de fans in Flevoland zijn er ook al aanmeldingen uit Den Haag en is er interesse in Utrecht. Het lijkt een kwestie van tijd tot Dop & Erwt op elke basisschool opduiken.[:]