[:nl]Geplaatst augustus 2012
Elsevier heeft een nieuw onderzoek gepubliceerd wat de relatie tussen het jong bemerken van een psychische aandoening en de ontwikkeling later in het leven onder de loep heeft genomen. Aan het onderzoek hebben 37.741 volwassenen uit 22 verschillende landen deelgenomen. Aan de hand van een vragenlijst is gekeken of het vroeg ondervinden van symptomen van vijftien verschillende aandoeningen waaronder ADHD en depressie invloed hebben op de ontwikkeling en het inkomen later in het leven.
Het onderzoek komt met opvallende resultaten. De achterliggende gedachte van het onderzoek is dat psychische aandoeningen een uitdaging vormen voor de cognitieve, emotionele en sociale ontwikkeling. De vraag die in het onderzoek is gesteld is of deze psychische aandoeningen meetbaar invloed hebben op de ontwikkeling en of dit verschil in eerste wereldlanden groter is of niet. Een van de resultaten die in het gepubliceerde artikel wordt genoemd is dat wanneer de symptomen van een psychische aandoening vroeg de kop opsteken, dat dit in de meer ontwikkelde landen de kans groter is dat het inkomen in het huishouden lager is.
Dit effect is meer bij vrouwen dan bij mannen naar voren gekomen. In het artikel wordt geconcludeerd dat mensen die vroeg symptomen van een psychische aandoening als ADHD, depressie of trauma bemerken, in eerste wereldlanden een grotere kans hebben om achter te lopen in de ontwikkeling. Daardoor wordt minder inkomen vergaard en kunnen mensen met een psychische aandoening niet voldoen aan de eisen die de huidige ontwikkelde samenleving aan mensen stelt.
Er wordt een lans gebroken voor meer begrip en kennis van de verschillende onderzochte psychische aandoeningen om daarmee mensen die dreigen achter te lopen in de ontwikkeling beter te kunnen begeleiden. Of de resultaten voor de gewone sterveling met een ‘aandoening’ als ADHD wat opschiet met de resultaten vraag ik me af. Dat mensen die een (van de vijftien onderzochte) psychische aandoening hebben en daar al jong de symptomen van merkten gemiddeld genomen een hogere kans hebben op een lager inkomen lijkt mij niet heel schokkend.
Dat het met een onderzoek is aangetoond geeft wat vaste grond onder de voeten om te pleiten voor betere en individuele hulp om kinderen en jongeren met ADHD en andere aandoeningen beter op weg te helpen. Laten we vooral waken om dit als excuus te gebruiken om niet verder te hoeven groeien en weg te kwijnen op een plek waar je niet thuis bent. Zie het liever als uitdaging om te laten zien dat er ook voldoende ADHD volwassenen zijn die zich prima redden én een aardig belegde boterham verdienen!
Danitsja Koster
Geplaatst op de site van ADHDition.[:]