Danitsja[:nl]Geplaatst op 2 januari 2013
Het leven met een strikt dieet heeft de afgelopen maanden z’n vruchten afgeworpen en frustraties opgebouwd. Door voedingsintolerantie voor onder meer gist en koemelk ben ik op een streng dieet gegaan onder begeleiding van een biologische arts. Na jarenlang met klachten als buikpijn, misselijkheid en vermoeidheid te hebben gelopen werd ik eindelijk echt geholpen met mijn klachten. Het is zwaar, maar mensen die elke dag met vergelijkbare klachten lopen zien de meerwaarde van het dieet makkelijk in. Hierbij een kort overzichtje van wat ik ondertussen achter de rug heb.
De afgelopen tien jaar heb ik elke dag te kampen gehad met klachten die aan voedselintolerantie te wijten zijn. Doordat ik bepaalde voedingsstoffen niet goed kan verwerken heb ik met problemen als misselijkheid, buikpijn, darmproblemen, vermoeidheid en een vermoedelijke spastische darm gelopen. Het ziekenhuis kon na verschillende onderzoeken niks vinden en een allergoloog kon ook geen wijsheid bieden. Toevallig kwam ik via mijn nicht in aanraking met de artsen van Praktijk Biologische Geneeskunde die op basis van verschillende tests een dieet voorschrijven waar mensen met voornamelijk darmproblemen een hoop baat bij zouden hebben.
Voordat het feest losbarst wordt er in een intake bepaald wat de voornaamste klachten zijn en door welke zaken dat kan worden beïnvloed. Op basis hiervan worden al bepaalde richtlijnen meegegeven om vast te wennen aan de nieuwe levensstijl en te bekijken of deze aanpassingen in het eetpatroon de vruchten afwerpen. Na deze ‘wen’-periode is het tijd voor het echte werk. In mijn geval ging ik drie weken strikt op dieet en was grofweg alleen kipfilet, rijst en beperkt groenten toegestaan. De variatie was minimaal en het is even doorbijten zonder suikers, want dat betekend ook geen fruit, ‘nepsuikers’ en alcohol. Ook varkensvlees, vele groenten, koolzuur en rundvlees zijn uit den boze. In deze weken vallen de meeste cliënten echt af omdat ze ineens geen zaken meer binnen krijgen die het lichaam niet kan verwerken. In mijn geval wordt het afvallen op dit moment ingezet en vliegen de kilo’s er vanaf. In drie maanden ben ik 11 kilo lichter, gelukkig blijft dit later stabiel en heb ik eindelijk grip op mijn gewicht.
Na deze strenge weken wordt er met regelmaat gekeken naar de klachten en ontwikkeling om te bepalen of bepaalde voedingsmiddelen weer kunnen worden geprobeerd. Op deze manier wordt het lichaam langzaamaan getest en kan het wennen aan de voeding die het binnen krijgt. Na enkele weken begin ik er al handig in te worden op recepten te verzinnen en boodschappen te doen. Een goede tip is om in de supermarkt bij de goedkopere merken te kijken omdat daar meestal weinig middelen zijn toegevoegd aan pakjes en zakjes die het koken iets makkelijker maken. Wanneer dingen als verhitte tomaat en appel, verschillende groenten, fruit, schapenkaas of geitenkaas en beperkt rundvlees worden toegevoegd is het tijd om de weekmenu’s aan te passen en nieuwe recepten uit te proberen. Door het dieet worden we gedwongen puur en simpel te koken waardoor we heerlijke pastasauzen, kaashapjes in bladerdeeg en risotto in elkaar draaien alsof we nooit anders hebben gedaan.
Uiteraard zijn er ook voldoende frustraties, baaldagen en smokkelmomenten. Onderweg eten blijft lastig, wanneer ik bij andere mensen ga eten moet ik eigenlijk al een recept sturen omdat er anders geen rekening met me te houden is en zoetigheid is heel lastig dieetvriendelijk te vinden. Fruit mag ik weer beperkt, maar bijvoorbeeld chocola en gebak zijn een crime.
Geplaatst op ADHDer.nl[:]
