Wat te doen met zoveel tijd?

Voor het eerst sinds mensenheugenis, of in elk geval voor het eerst in heeeel lange tijd, heb ik vrij. Echt vrij. Ik heb niet alleen wat vrije dagen van het werk opgenomen, alle freelance klussen en mijn werkzaamheden als vrijwilliger heb ik overgedragen zodat ik drie weken he-le-maal vrij ben. Ook mijn eigen sites en pagina’s laat ik even voor wat het is. Echt even vrij! Dat klinkt heerlijk, maar het is al zo lang geleden dat ik niks moest dat ik me een beetje afvraag wat ik met al die tijd aan moet. Ik ben altijd aan het werk, al dan niet betaald. Dit doe ik al minstens 13 jaar zo, wat moet ik nu gaan doen met al die vrije tijd? Kan ik wel echt vrij zijn?

Workaholic neemt vrij…

Het afgelopen jaar ben ik druk bezig geweest met het voorbereiden van mijn huwelijk. Hierbij liep ik op bepaalde momenten aan tegen tijdgebrek en zelfs een flink energiegebrek. Als je fulltime werkt, meerdere websites beheerd, verschillende freelance klussen doet (al dan niet tegelijk) en bij meerdere organisaties als vrijwilliger aan de slag bent gooit een huwelijk regelen de agenda flink overhoop. Maanden geleden heb ik bij alle opdrachtgevers en organisaties aangegeven dat ik twee tot drie weken niet beschikbaar ben. Dat betekend naast de laatste zaken regelen voor het huwelijk ook een hoop overdragen, mensen inwerken, blogposts klaarzetten en ver vooruit artikelen schrijven. Stiekem ben ik best druk geweest met ervoor zorgen dat ik vrij kan nemen. Dit terwijl ik me dondersgoed realiseer dat alleen vrij nemen voor een paar weken niet genoeg is, ik kan dit zo niet blijven volhouden. Er moeten vroeger of later klussen gaan sneuvelen om mezelf wat ademruimte te geven. Maar ja, wat moet ik met die ademruimte aan?

Keuzes maken is niet mijn sterkste kant

Eerlijk gezegd kijk ik enorm uit naar iets meer rust in de agenda en in mijn hoofd! Iets minder moeten, minder continue bezig zijn met allerlei dingen die misschien helemaal niet zo belangrijk zijn. Het klinkt heerlijk, maar ik zie de bui al hangen. Ik heb die ruimte meer nodig wat betekent dat ik minder naast mijn werk moet gaan werken. Ik zal dus keuzes moeten gaan maken in organisaties en opdrachten waar ik mee verder wil. Nou is keuzes maken niet echt mijn sterkste punt én ik wil mensen niet teleurstellen, dus hoe ik dat moet gaan aanpakken is me een raadsel. Na deze weken vrij zal ik wel degelijk hiermee aan de slag moeten om mijn eigen schema haalbaar te houden. Nu stel ik het lekker nog even uit, dat komt na de vakantie wel weer!

Verveling ligt op de loer

Een paar weken niks moeten klinkt heerlijk, maar een paar weken niks doen is voor mij een enkeltje depressie. Een dag een beetje aanlummelen kan ik misschien nog wel, maar op dag twee begint de onrust bezit van me te nemen en moet ik me nuttig maken. Hoe ga ik dat in vredesnaam doen? Tegen de tijd dat deze blog wordt gepost is mijn bruiloft achter de rug en zit ik op nog onbekende bestemming te genieten van onze honeymoon. De fantastisch lieve mensen die deze reis voor ons hebben geboekt kennen ons door en door, dus ik ga er vanuit dat we na een dagje bijkomen en relaxen er weer lekker op uit gaan om de omgeving te verkennen. Als ik mezelf bezig kan houden en denk aan m’n rust nemen zou deze break het structurele gebrek aan energie een heel eind moeten kunnen verhelpen. Ik kijk er enorm naar uit en neem uit voorzorg voldoende boeken, papier en potloden mee om mezelf te dwingen bezig te blijven op een ontspannende manier.

Terug naar de realiteit

Het onvermijdelijke na zo’n break is natuurlijk dat je moet terugkeren naar de realiteit van het dagelijkse leven. Ik hoop van harte dat ik niet een te grote post-vakantiedip krijg en snel aan de slag kan met het herstructureren van de overvolle agenda. Mijn liefje mag wel wat meer aandacht krijgen op structurele basis, ik heb wat meer rust en tijd voor mezelf nodig, mensen die het dichtste bij me staan wil ik kunnen steunen zonder daarvoor een afspraak in te hoeven plannen en als we over enkele jaren naar gezinsuitbreiding gaan kijken wil ik daar echt van kunnen genieten zonder enorme cultuurshock te creëren omdat mijn agenda volledig om moet. Tijd om volwassen te worden! Het studentenschema wat ik bijna zes jaar na mijn afstuderen nog niet helemaal heb losgelaten mag nu plaats gaan maken voor iets meer rust en ruimte voor spontaniteit. Ergens kijk ik er ook wel naar uit om mezelf te bevrijden van de duizenden dingen die ik zou moeten doen. Natuurlijk is het belangrijk om je te blijven ontwikkelen en als vrijwilliger in te zetten, maar dat kan ook met mate. Ook ik kan dat met mate!

Naiad