Ik heb moeite met grenzen. Dat is geen over- of understatement. Het is een feit wat met jarenlang veldonderzoek kan worden onderbouwd. Omgaan met andermans grenzen ben ik in die tijd wel gaan leren, maar mijn eigen grenzen zijn me meestal een groot raadsel.
Het voornaamste probleem bij mij is hoeveel tijd en moeite steek ik in hoeveel mensen. Blijkbaar ben ik hypersociaal want ik heb altijd een hoop vrienden en kennissen om me heen. Als die in grote getalen tegelijk komen uithuilen en raad vragen ben ik op een gegeven moment aan mijn tax. Maar als ik dat door heb is het al te laat en heb ik meestal de neiging om gewoon verder te gaan waar ik was gebleven.
Nu dacht ik op tijd aan te zien komen dat het teveel werd. Teveel mensen met problemen en vragen die bij mij komen en waar ik me vervolgens druk om ga maken (wat ik natuurlijk niet moet doen). Ik dacht er op tijd een stop op te hebben gezet. Helaas verteld mijn lichaam wat anders en is het even helemaal genoeg. Het is een stap vooruit maar ik heb daarin nog een hoop te leren. Doseren en grenzen stellen, ik ga er wederom mee aan de slag.
Naiad