Als het teveel is

Op het werk is het idioot druk. Helaas kan ik weinig overdragen en zal ik in een zeer korte tijd een hoop moeten afronden om niet een collega op te zadelen met een stapel werk wat alleen maar tot een burn out kan leiden. Dus doe ik het zelf. Daarbij opgeteld dat ik net een grote verbouwing achter de rug heb en de decembermaand verschrikkelijk druk was begint mijn lijf tegen te stribbelen. Vermoeidheid, pijn en een griep die niet doorzet beginnen hun tol te eisen.

Het lastige is dat ik niet de rust kan vinden om op te laden en het werk geconcentreerd af te maken. Mijn hoofd zit vol met to do-lijstjes, dingen die ik niet moet vergeten en zaken die ik moet doen of mezelf heb opgelegd te moeten doen. Met dat laatste gaat het fout, natuurlijk. Met wat ik mezelf opleg gaat het altijd fout. Ik moet nogal veel van mezelf en mijn hoofd draait constant overuren. Nieuwe plannen, hobby’s, ideeën voor werk of projecten, aanpassingen in huis of op het werk en natuurlijk de dagelijkse dingen die ik niet moet vergeten zoals de wc poetsen of eten uit de vriezer halen. Ik leg de lat hoog voor mezelf omdat ik veel dingen interessant vind en daar het liefst (extreem) goed in presteer. Dat komt niet aanwaaien, dus zie daar de eerder genoemde lijst met zaken die ik moet.

Besluiten dat het nu genoeg is heeft weinig zin, dat heb ik al zo vaak geprobeerd. Ik hoop het een beetje voor mezelf te kunnen doseren en prioriteiten te stellen. Eerst het werk af wat echt af moet, dan de rest. Mocht er een crisis gaande zijn ben ik altijd nog mobiel bereikbaar. Simpel gezegd, iets moeilijker uitgevoerd. Want een groot verantwoordelijkheidsgevoel en trots gooien vaak roet in het eten. Daarnaast ben ik het van mezelf gewend door te denderen tot ik erbij neerval, uiteraard wanneer ik vakantie heb want dan valt ineens alles van me af.

Dus, note to self: prioriteiten stellen, doseren en waar mogelijk delegeren. Dat is best een mooie to do om morgen de lijst van afvinken mee te beginnen. Wish me luck!

Naiad