Danitsja
Als ADHD’er kan je weleens moeite hebben met dingen die anderen schijnbaar moeiteloos afgaan. Wat dacht je van het huishouden, de rekeningen op tijd betalen of een verbouwing leiden? Zeker wanneer je een eigen huis hebt kunnen er projecten op stapel staan waar je vol enthousiasme aan begint, maar al vrij snel de moed weer bent verloren. Zo’n ADHD’er in huis, hoe gaat dat nou precies?
Het huishouden is best een dingetje
Ik ben hier vast niet alleen in: ik vind het huishouden een ramp! In mijn hoofd blinkt ons huis aan alle kanten, wordt het wekelijks grondig gepoetst en kan je bij wijze van spreken van de grond eten. Om dit te realiseren hebben mijn partner en ik een duidelijke verdeling in de taken gemaakt. De afspraak is dat als we de taken netjes elke week uitvoeren dat de ander er niet over mag zeuren. Topidee! Alleen de uitvoering is niet altijd even vlekkeloos. Na het koken kan je inderdaad bij ons van de grond eten, want ik laat de helft van de ingrediënten onbedoeld de pan verlaten. Elke week opruimen lukt me nog wel (hekel aan troep!), maar dat schoonmaken schiet er toch echt af en toe bij in. Als er dan iemand onverwachts op de stoep staat hoop ik van harte dat het niet opvalt, want met het schaamrood op m’n kaken moet ik toegeven dat het poetsen deze week er niet van is gekomen. En die week ervoor eigenlijk ook niet.
Huisprojecten
Wij hebben een eigen huis met een tuin. Dat betekent dat er nog wel eens grotere projecten moeten worden opgepakt. Nadat we in twee weken de volledige verbouwing en verhuizing er doorheen hebben geramd hebben we alle andere projecten even laten liggen. Nu hebben we dus nog het schilderen van de kozijnen, het afmaken van de tuin, het uitpluizen van onze overvolle kasten en het maken van een barretje in de keuken op onze wish list staan. Je voelt het al aankomen, de lijst wordt steeds langer! Projecten die in een of twee weekenden kunnen worden gedaan pakken we nog wel op, maar de grotere klussen hikken we tegenaan. De enige manier om dit aan te pakken is het doodgewoon inplannen in onze agenda’s en stap voor stap de klus afmaken. Inderdaad, niet heel erg ADHD-like, dus ik doe m’n best!
Onhandig, vergeetachtig, kwijt
Zoals gesteld kan je bij ons van de vloer eten wanneer ik heb gekookt. Je kan ook van mijn kleding en de bank eten wanneer ik heb gegeten en glaswerk is niet echt veilig in mijn buurt. Af en toe denk ik dat ik de motoriek heb van een kind van 2 in het lichaam van een volwassene, levensgevaarlijk! Ik ben ook enorm vergeetachtig en kan dezelfde vraag tien keer stellen, zonder het antwoord echt op te slaan. Als ik mijn spullen niet op de standaard plek wegleg, maar even snel opruim, ben ik het voor eeuwig kwijt. Met regelmaat worden kasten, laatjes en broekzakken omgekeerd omdat ik weer eens wat kwijt ben. Het is een wonder dat ik mezelf nog nooit ernstig heb verwond, enorme problemen met instanties over mezelf heb afgeroepen door papierwerk wat kwijt is of afspraken ben vergeten die niet kunnen worden verzet. Standaard plekken voor mijn spullen, een goed bijgehouden agenda (waar ik ook echt af en toe in kijk) en oppassen met breekbare items lijken daarmee een kleine redding.
Je handen vol, maar wel gezellig
Een ADHD’er in huis kan inderdaad zorgen voor onnodig ingewikkelde situaties (dingen breken, afspraken vergeten, spullen kwijt) die anderen nooit zullen overkomen, maar voor mij dagelijkse kost zijn. Absoluut waar en een continue strijd om dit enigszins onder controle te houden. Aan de andere kant is het met een of meerdere ADHD’ers in huis altijd gezellig. Ik heb bijvoorbeeld altijd (veel te veel) leuke plannen om dingen te ondernemen en talloze interesses die met uitstapjes en evenementen kunnen worden gevoed. Ik heb altijd gezellige mensen om me heen met wie ik spontaan (als de drukke agenda het toelaat) een drankje kan doen of een filmpje kan pakken. Ik heb altijd wat te vertellen en heb de meest idiote associaties waardoor meer dan eens de slappe lach uitbreekt. Ik probeer intens en vol overgave te genieten van het leven, maar kan ook intens met mijn dierbaren meevoelen en mijn hulp bieden. Ja, ik ben chaotisch en heb moeite me aan mijn eigen structuur en agenda te houden. Ja, ik ben een veelzijdig persoon die elk feestje kan opleuken met enthousiasme, energie en typische humor. En ja, rust, reinheid en regelmaat heb ik niet altijd onder de knie. Ik ben een work in progress.
Naiad
