Alle artikelen Inspiration & Life Nederlands

Collega of collegaatje

[:nl]Jaren geleden las ik een column over het woord collegaatje. Ik weet niet meer van wie, ik weet wel dat ik in een gratis krant in de trein een enorme eye opener las. Want waarom noemen we massaal onze vrouwelijke collega’s collegaatje en komt dat bij een mannelijke collega niet in je hoofd op? Sindsdien erger ik me enorm aan mensen die het woord collegaatje gebruiken. De meeste mensen gebruiken het woord niet denigrerend, toch is het een irritatiepunt. Wat moet ik hier nou mee?

Niet jouw probleem

Natuurlijk is het niet jouw probleem dat ik me eraan erger, maar ik vind het wel een interessant fenomeen. Waarom is het woord collegaatje voorbehouden aan vrouwen en niet aan kleine mensen, dunne mensen, juniors of kiepen we het woord gewoon volledig uit onze vocabulaire? Zonder de activistisch feministisch te worden, ik ben ervan overtuigd dat veel vrouwen nog steeds aanlopen tegen ongelijkheid op de werkvloer, in Nederland en in andere zogenaamd ontwikkelde landen. Vrouwen houden dit deels in stand, mannen houden dit deels in stand. Ik ga geen vingers wijzen, maar ik vraag me wel af waarom het nog steeds zo gewoon is om een vrouwelijke collega te duiden met dit woord.

Wel jouw probleem

Het is natuurlijk wel jouw probleem als je het woord in een bredere context ziet. Ongelijkheid in loon tussen mannen en vrouwen, meten met twee maten als het gaan om promoties, beoordeling van gedrag en het soms niet serieus nemen van een collega simpelweg wegens het geslacht (of religie, geaardheid, noem het op). Dat is wel ons probleem. Er zijn al decennialang initiatieven om vrouwen betere kansen te geven op de arbeidsmarkt, meer vrouwen aan de top te krijgen en een betere verdeling te bereiken tussen werk en zorg voor het gezin tussen mannen en vrouwen. Nu vind ik percentages verbinden aan hoeveel vrouwen er in een bepaalde topfunctie moeten zitten geen langetermijnoplossing, op de lange termijn zou het niet meer uit moeten maken of je een piemeltje, keppeltje, kleurtje of partner van hetzelfde geslacht hebt. De beste kandidaat krijgt de functie, zo simpel zou het moeten zijn.

Eigen frustratie

Uiteraard zit hier ook een deel eigen frustratie in verwerkt. Nu weet ik niet of ik met regelmaat collegaatje word genoemd, als mensen over me praten ben ik er simpelweg niet altijd bij. Wel weet ik dat mensen mij structureel jaren jonger schatten en ik tot eind twintig werd aangezien als stagiaire terwijl ik zeker tegen die tijd een aardige staat van dienst had. Ik voelde me daarin vaak niet serieus genomen en had het idee dat mensen mij niet voor vol aanzien. Nu verbeter ik mensen als ze denken dat ik veel jonger of meer junior ben, dan leg ik ze uit dat ik al ruim 10 jaar professioneel in het mediavak werk en staan ze toch even vreemd te kijken. Ja, ik was er vroeg bij, maar ik ben ook een stuk ouder dan jij denkt. Ik ben hier een collega, geen collegaatje, want ik hou net zo goed de boel draaiende als een willekeurig ander in dezelfde functie als ik. Zo simpel is het! Wat vindt jij, loop jij ook tegen het woord collegaatje aan?

PS: de foto is uit 2006, ik ben echt al lang aan het werk voor mijn leeftijd![:en]Jaren geleden las ik een column over het woord collegaatje. Ik weet niet meer van wie, ik weet wel dat ik in een gratis krant in de trein een enorme eye opener las. Want waarom noemen we massaal onze vrouwelijke collega’s collegaatje en komt dat bij een mannelijke collega niet in je hoofd op? Sindsdien erger ik me enorm aan mensen die het woord collegaatje gebruiken. De meeste mensen gebruiken het woord niet denigrerend, toch is het een irritatiepunt. Wat moet ik hier nou mee?

Niet jouw probleem

Natuurlijk is het niet jouw probleem dat ik me eraan erger, maar ik vind het wel een interessant fenomeen. Waarom is het woord collegaatje voorbehouden aan vrouwen en niet aan kleine mensen, dunne mensen, juniors of kiepen we het woord gewoon volledig uit onze vocabulaire? Zonder de activistisch feministisch te worden, ik ben ervan overtuigd dat veel vrouwen nog steeds aanlopen tegen ongelijkheid op de werkvloer, in Nederland en in andere zogenaamd ontwikkelde landen. Vrouwen houden dit deels in stand, mannen houden dit deels in stand. Ik ga geen vingers wijzen, maar ik vraag me wel af waarom het nog steeds zo gewoon is om een vrouwelijke collega te duiden met dit woord.

Wel jouw probleem

Het is natuurlijk wel jouw probleem als je het woord in een bredere context ziet. Ongelijkheid in loon tussen mannen en vrouwen, meten met twee maten als het gaan om promoties, beoordeling van gedrag en het soms niet serieus nemen van een collega simpelweg wegens het geslacht (of religie, geaardheid, noem het op). Dat is wel ons probleem. Er zijn al decennialang initiatieven om vrouwen betere kansen te geven op de arbeidsmarkt, meer vrouwen aan de top te krijgen en een betere verdeling te bereiken tussen werk en zorg voor het gezin tussen mannen en vrouwen. Nu vind ik percentages verbinden aan hoeveel vrouwen er in een bepaalde topfunctie moeten zitten geen langetermijnoplossing, op de lange termijn zou het niet meer uit moeten maken of je een piemeltje, keppeltje, kleurtje of partner van hetzelfde geslacht hebt. De beste kandidaat krijgt de functie, zo simpel zou het moeten zijn.

Eigen frustratie

Uiteraard zit hier ook een deel eigen frustratie in verwerkt. Nu weet ik niet of ik met regelmaat collegaatje word genoemd, als mensen over me praten ben ik er simpelweg niet altijd bij. Wel weet ik dat mensen mij structureel jaren jonger schatten en ik tot eind twintig werd aangezien als stagiaire terwijl ik zeker tegen die tijd een aardige staat van dienst had. Ik voelde me daarin vaak niet serieus genomen en had het idee dat mensen mij niet voor vol aanzien. Nu verbeter ik mensen als ze denken dat ik veel jonger of meer junior ben, dan leg ik ze uit dat ik al ruim 10 jaar professioneel in het mediavak werk en staan ze toch even vreemd te kijken. Ja, ik was er vroeg bij, maar ik ben ook een stuk ouder dan jij denkt. Ik ben hier een collega, geen collegaatje, want ik hou net zo goed de boel draaiende als een willekeurig ander in dezelfde functie als ik. Zo simpel is het! Wat vindt jij, loop jij ook tegen het woord collegaatje aan?

PS: de foto is uit 2006, ik ben echt al lang aan het werk voor mijn leeftijd![:]

Aanbevolen artikelen

2 Reacties

  1. Ik dus ook niet gelukkig! Ik word ook heel vaak (veel) jonger geschat en aangezien voor een student of net afgestudeerde, terwijl ik net als jij al jaren ervaring heb en echt wel weet waar ik over praat. Het zou fijn zijn als er niet zo’n nadruk ligt op dit onderscheid, maar meer wordt gekeken naar je kwaliteiten als mens.

  2. Ben ik toch niet de enige haha. Ik werd laatst ook ergens gevraagd: kom jij ook stage lopen? Waarom denken mensen altijd gelijk dat je nog student bent… Of heel erg jong… Of helemaal geen ervaring hebt…. Zo jammer. Terwijl jonge mensen juist veel potentieel hebben omdat ze opgegroeid zijn met technologie. Ik merk echt dat ik op sommige vlakken zo veel meer weet dan mijn oudere collega’s.

Reacties zijn gesloten.